49. Klasy 3 w Krakowie
Uczniowie klas 3 w Krakowie
7 grudnia od rana mocno padał śnieg. Klasy 3a i 3b wybrały się na wycieczkę do Krakowa. Przez warunki atmosferyczne podróż wydłużyła się, a poruszanie się ośnieżonymi i mokrymi ulicami nie było spełnieniem naszych marzeń, ale ciekawi tego, co nas dziś czeka, dzielnie szliśmy naprzód.
Najpierw odwiedziliśmy Krakowski Zakład Witrażów. Pani przewodnik, oprowadzając nas po pracowni, przybliżyła nam proces ich wytwarzania. Mówiła niezwykle ciekawie i pokazywała na przykładach każdy następny etap ich pracy. Zakład mienił się różnobarwnym szkłem. Nawet zdjęcia nie oddają tego, co można było zobaczyć. Na końcu ujrzeliśmy kilka witraży, wystawione w ciemnym pomieszczeniu a oświetlone od wewnątrz, robiły wrażenie. Nasz pobyt zakończyły godzinne warsztaty. Każdy z nas wybrał wzór mini witrażu o tematyce świątecznej i pod okiem pani przewodnik wykonywał kolejne etapy tworzenia go. Ukończony zabraliśmy jako pamiątkę do domu.
Następnie spacerem przez ulicę Piłsudskiego, Krakowskimi Plantami i ul. Św.Anny dotarliśmy na rynek. Zakupiwszy bilety weszliśmy do Muzeum Rynek Podziemny, gdzie czekał na nas już przewodnik. Oczarował nas zajęciami pt. „Pogromcy legend”, omawiając trzy krakowskie legendy. Zwróciliśmy uwagę, jakie ziarno prawdy - potwierdzone historycznie - każda z nich posiada. Szczególne wrażanie zrobiło na nas przedstawienie „Smok Wawelski”, które w swej fabule ukazywało prawdziwe, stare przekazy, oparte na tym, co spisali: Wincenty zwany Kadłubkiem i Jan Długosz. Realizacja legendy była niesamowita: począwszy od gadającego białego kruka po przerażającego Smoka pojawiającego się nagle i przy strasznej muzyce.
W drodze powrotnej, opuszczając Kraków, zatrzymaliśmy się, by coś zjeść, co okazało się dobrym pomysłem, gdyż śnieg wciąż padał i niesprzyjające warunki drogowe przedłużyły drogę powrotną prawie o godzinę. W autokarze panował jednak gwar, dobry humor i głośne rozmowy o przeżytym dniu, co ukazało, że bardziej ja, jako nauczyciel i dorosły - przejęłam się warunkami pogodowymi, dzieci jakby ich nie zauważały, skupiając się na pozytywach.
